زنان ایرانی این بار با طلاهایشان به یاری زنان فلسطینی میروند
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۳۴۵۲۴
در اوج شیوع ویروس کرونا که تمام ایران شده بود صحنه «مواسات و همدلی» و هرکس هر کاری در زمینه حمایت از مستأجران، کارگران بیکارشده و خانواده بیماران تنگدست از دستش برمیآمد، دریغ نمیکرد، ظریفی در جایی گفته بود: «هنوز مانده به روزهایی برسیم که زنان، طلا از دست و گردن خود باز میکردند برای کمک به جبههها» .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از جمعیت «زنان بهشتی» - متشکل از زنان فارغالتحصیل دانشگاه شهید بهشتی - خبر میرسد بانوان دغدغهمند این گروه، با راهاندازی پویشی با عنوان «تمام عیار»، قصد دارند پیام همدلی زنان ایرانی را با یک نماد خاص به زنان فلسطینی برسانند؛ با «طلا». از بانیان و حامیان این پویش بپرسید، میگویند تمام دلخوشیشان به لحظهای است که زنان فلسطینی خبردار شوند زنان ایرانی برای حمایت از آنها، از طلاهایشان گذشتهاند. اگر لبخندی به لب مادران رنجکشیده و داغدار غزه بنشیند و حرارت همدلی زنان ایرانی، دلشان را گرم کند، پویش تمام عیار به هدف خود رسیده... اگر کنجکاوید از جزییات پویش ابتکاری زنانه «تمام عیار» مطلع شوید، با گفتوگوی ما با «زهرا خاکباز»، نماینده جمعیت زنان بهشتی همراه باشید.
خانمها «هنادی حلوانی» و «خدیجه خویص» و دیگر مرابطات مسجد الاقصی در حال اجرای پویش «مقلوبه» در صحن این مکان مقدس
«مقلوبه»، دلهای ما و زنان فلسطینی را به هم گره زداز چگونگی شکلگیری پویش «تمام عیار» که میپرسم، «زهرا خاکباز» برمیگردد به دو سال قبل و میگوید: «فعالیتهای خودجوش و داوطلبانه جمعیت زنان بهشتی در حمایت از مردم بهویژه زنان فلسطین، از دو سال قبل و با پویش «مقلوبه» شروع شد. به لطف خدا آن پویش، بازتاب خبری بسیار خوبی داشت و از «مرابطات» فلسطین بازخوردهای خیلی مثبتی گرفتیم که به گواه دوستانی که سالهاست در زمینه حمایت از فلسطین فعالیت میکنند، چنین واکنشی از طرف زنان فعال فلسطینی، بیسابقه بوده است.»
بیشتربخوانید
پویش اعزام داوطلبین کادر درمان کرمان به غزهنماینده جمعیت زنان بهشتی که عنوان «مرابطات ایران» را برای خود انتخاب کردهاند، مکثی میکند و در ادامه میگوید: «شاید بعضی از مخاطبان این گفتگو، با ماجرای پویش مقلوبه و داستان مرابطات فلسطین آشنا نباشند. برای اطلاع این دوستان همینقدر میگویم که مرابطات، گروهی از زنان فعال فلسطینی هستند که زندگی خود را وقف مراقبت از مسجد الاقصی کردهاند. اغلب این بانوان، معلم قرآن هستند و کارشان این است که با وجود سختگیریها و مزاحمتهای نظامیان صهیونیست، مدام در ساحت مسجد الاقصی حضور پیدا میکنند، آنجا قرآن میخوانند و کلاس آموزش قرآن برپا میکنند، سفره افطارشان در ماه مبارک رمضان را در صحن مسجد الاقصی پهن میکنند و به طور دائمی اخبار مربوط به مسجد الاقصی و فلسطین را در فضای مجازی به اطلاع همه میرسانند. این زنان فعال و شجاع که معمولاً از کنار مسجد الاقصی تکان نمیخورند و خودشان را خادمان و حافظان مسجد میدانند، از چند سال قبل با پرچمداری بزرگانی مثل خانم «هنادی حلوانی» و «خدیجه خویص»، با پختن غذایی به نام مقلوبه، با رژیم اشغالگر قدس مبارزه میکنند.
اجرای پویش مقلوبه در شیراز و در جوار حرم شاهچراغ(ع)
مرابطات مسجد الاقصی، خواهران جدید مامقلوبه، یک غذای محبوب در حوزه شامات است که در فلسطین، پیشینه سیاسی هم دارد. چند سالی است مرابطات فلسطینی در ماه مبارک رمضان، مقلوبه درست میکنند و موقع افطار به مسجد الاقصی میروند. آنجا ضمن تکبیر گفتن و شعار دادن، ظرف غذایشان را برمیگردانند. مقلوبه از قلب میآید؛ به معنای دگرگونی. به این دلیل به این غذا مقلوبه میگویند که وقتی آماده شد، قابلمه را در یک ظرف، برمیگردانند. این حرکت و این غذا هم به همین دلیل، حرکت نمادینی شده برای سرنگونی رژیم غاصب صهیونیستی. ما هم دو سال قبل در حمایت از مرابطات فلسطین، پویش مقلوبه را اجرا کردیم که با استقبال بسیار خوب بانوان هموطن، همراه شد. البته قبل از ما هم افرادی این حرکت را آغاز کرده بودند، اما فراگیر نشده بود.
با فعالیت رسانهای قوی دوستان ما و انتشار عکسها و فیلمهای این پویش در فضای مجازی و در صفحهای به نام «مرابطات ایران (Almorabitat)»، پویش مقلوبه از مرزهای ایران فراتر رفت و در عراق و سوریه هم راه افتاد و بازتابهای بینالمللی خیلی خوبی گرفت. پایان این پویش برای ما حسابی دلنشین بود، چون توانستیم از طریق فضای مجازی با خانم هنادی حلوانی ارتباط برقرار کنیم. وقتی ایشان و خانم خدیجه خویص، عکسها و فیلمهای پویش ما را در صفحات خودشان بازنشر کردند، دلمان شاد شد که پیام همدلیمان به زنان فلسطین رسیده...»
«تمام عیار»، پویشی با یک سنگ محک بزرگ«بعد از عملیات طوفان الاقصی و شروع حملات نظامی اسراییل به غزه و شهادت تعداد زیادی از مردم بیدفاع، تجمعات اعتراضی در سراسر ایران و جهان شکل گرفت. در این شرایط، ما هم در گروه مرابطات ایران تصمیم گرفتیم حرکتی در حمایت از مردم فلسطین انجام دهیم. ابتدا قصدمان اجرای یک حرکت نمادین بود، اما در ادامه و با بمباران وحشیانه بیمارستان المعمدانی و کشتار بیماران و کودکان و زنانی که در این محل پناه گرفته بودند، خشم و غم ما هم مثل تمام مردم دنیا از اقدامات صهیونیستها به اوج رسید. با این اتفاق و با وسعت دایره جنگ در ابعاد مختلف، به این نتیجه رسیدیم قطعاً بحث مالی هم در این معرکه، مهم است. اینطور بود که پویش «تمام عیار» کلید خورد و جمعآوری کمک مالی برای مردم فلسطین را به عنوان فعالیتمان انتخاب کردیم، اما تصمیم گرفتیم برای این پویش، یک سنگ محک بزرگ انتخاب کنیم؛ سنگ محکی به نام طلا.»
کشتار نوزادان بیگناه، لکه ننگی که از پیشانی رژیم اسراییل پاک نخواهد شد
فقط یک کار بزرگ، غم سنگین ما را تسکین میدهد.اما چرا طلا؟ اولین سؤالی که در مواجهه با پویش «تمام عیار» به ذهن میرسد، این است که چرا بهجای جمعآوری کمکهای نقدی، بنای این حرکت داوطلبانه بر اهدای طلا گذاشته شده؟ میپرسم و زهرا خاکباز در جواب میگوید: «ما چند سال قبل در ماجرای سیل پلدختر هم، داوطلبانه وارد میدان شدیم و با جمعآوری کمکهای نقدی، لباس و...، در حد توان به هموطنان سیلزده کمک کردیم. اما این بار خودمان هم میدانیم که سنگ بسیار بزرگی برداشتهایم که هرکس بشنود، قطعاً تعجب خواهد کرد. اما این انتخاب، کاملاً هدفمند بوده است. یکی از مهمترین دلایل این انتخاب، آرام نگرفتن دلهای ما در این شرایط است. مردم ایران همیشه در حمایت از کشورهای تحت ظلم، بحث کمکهای مالی را داشتهاند، اما این بار با جنایتی مواجه هستیم که کاملاً بیسابقه و نقض آشکار قوانین بینالمللی بوده.
در چنین مواقعی که مصیبت بزرگی اتفاق افتاده باشد، معمولاً دل انسان را یک کار بزرگ آرام میکند. این روزها همه مدام دارند با بازنشر پیامها، همدیگر را به خواندن «امن یجیب» سفارش میکنند. خواندن امن یجیب و سوره حشر خیلی خوب است، اما خدا باید ببیند که همدلی ما فقط در حد حرف و دعا نیست و برای کمک عملی و مالی هم در میدان حاضر هستیم. روایتی هست که میگوید تا زمانی که مؤمنین دستشان در جیب همدیگر نباشد، امام زمان (عج) ظهور نمیکنند. به نظر من، ماجرای امروز فلسطین، یکی از موقعیتهای پس دادن این امتحان است.
قطعه طلای اهدایی یکی از بانوان هموطن به زنان فلطسینی
من به دوستان گروه خودمان گفتم: این پویش، مثل پویش قبلی نیست که بازنشر آن مهم باشد. اتفاقاً اول باید در بین خودمان اجرا شود. هرکدام از خودمان شروع کنیم، از داخل خانه خودمان؛ ولو با یک تکه طلای خیلی کوچک. مثلاً یک جفت گوشواره کوچک داریم، یک دانهاش را به این پویش هدیه کنیم. قدم اول را خودمان برداریم که پیش خدا نشان بدهیم نیتهای ما، واقعی است؛ بنابراین اولین برکت این پویش، متوجه شخص مشارکتکننده است. یعنی برایش تأثیر درونی دارد. او با ارسال همان تکه کوچک طلا، لبخند خدا را برای خودش میخرد.»
یکی از بانوان هموطن، النگوی خود را برای کمک به بانوان فلسطینی از دستش باز کرده
از وجه نمادین طلا در کشورهای عربی الهام گرفتیم«نکته دوم، وجه نمادین طلا در کشورهای عربی است. ما تصمیم داریم مثل پویش مقلوبه، این حرکت را هم در کشورهای عربی رسانهای کنیم و نشان دهیم زنان ایرانی ولو یک جمع کوچک از آنها، به قدر بضاعتشان، برای کمک به زنان فلسطین از طلاهای خود گذشتهاند. میدانید، طلا ارزشمندترین دارایی برای زنان عرب است. یعنی برخلاف زنان اروپایی که ممکن است زینتآلات دیگری را دوست داشته باشند، زنان عرب به طلا علاقه دارند. زنان عرب وقتی ببینند فردی به فرد دیگر طلا هدیه میدهد، میفهمند که طرف برایش سنگ تمام گذاشته است. ما هم با همین نگاه، طلا را برای کمک به زنان فلسطین انتخاب کردیم و اسم پویشمان را هم «تمام عیار» گذاشتیم.»
اهالی گروه مرابطات ایران خوب میدانند قدم در چه راه سختی گذاشتهاند وشانههایشان را باید آماده چه بار سنگینی کنند، اما با جان و دل پذیرای تمام سختیهای این راه هستند: «میدانیم ارسال طلا برای بانوان هموطن، سخت است. از آن طرف، تحویل گرفتن و جمع کردن این طلاها در شهرهای مختلف، برای ما هم کار بسیار سختی است و مسؤولیت بزرگی دارد، اما وقتی به نتیجه بزرگ این حرکت یعنی دلگرمی زنان فلسطین که فکر میکنیم، تمام این سختیها برایمان آسان میشود. ما قصد داریم با تمام توان در انعکاس رسانهای این پویش تلاش کنیم، چون برایمان اهمیت فراوانی دارد که خبر این حرکت، به زنان فلسطینی برسد. یک لحظه فکر کنید به گوش آنها برسد که زنان ایران به خاطر آنها، طلاهایشان را از دست و گردن باز کردهاند...»
تجمع مادران و کودکان ایرانی با حرکات نمادین در میدان مادر برای حمایت از زنان و کودکان غزه
نمادهای زنانه، جنگها را سرد میکند«طلا یک پیام پنهان دیگر هم دارد. پویش مقلوبه در دو سال قبل، برای ما یک درس مهم داشت. ببینید، در زمینه حمایت از فلسطین، کارهای متنوعی انجام میشود؛ از برگزاری تجمعات تا کارهای نمادین. اما بین همه آنها، پویش مقلوبه به دل فلسطینیها نشست. چرا؟ چون مقلوبه، پخت و پز زنانه بود. من در رشته ادبیات تحصیل کردهام و اعتقاد دارم نمادهای زنانه، مردها را میشکند و جنگها را سرد میکند. این اعتقاد جدی من است. طلا هم، یک نماد کاملاً زنانه است. ما وقتی برای کمک به فلسطین، طلا میفرستیم، داریم میگوییم ما زنان ایران هستیم که با سپرهایی که برای شما فرستادهایم، در این جنگ با اسراییل مقابله خواهیم کرد؛ بنابراین زنانه بودن این پویش برای ما خیلی مهم است همانطور که در مقلوبه هم برای ما خیلی مهم بود که همه بدانند گروهی از زنان ایران دارند این کار را انجام میدهند.»
نماینده جمعیت زنان بهشتی در ادامه میگوید: «ایستادگی در برابر اسراییل، فقط به میدان رفتن و جنگیدن در کنار نیروهای حماس و حزبالله نیست. مشارکت در حرکتهایی مثل پویش تمام عیار هم، یک نوع مبارزه با این رژیم غاصب است؛ بنابراین پویش تمام عیار، یک وجاهت دوباره برای زنان ایرانی هم میتواند باشد؛ بنابراین وجه زنانه بودن این پویش، برای ما در اولویت است. در نهایت هم، نتیجه برای ما خیلی اهمیت ندارد. حتماامیدواریم خدا به این پویش برکت بدهد و کمک-های خوبی برای مردم فلسطین جمعآوری شود، ولی اگر اندک هم باشد، باز هم ما خدا را بسیار شکر میکنیم، چون طلا، اینجا یک سنگ محک است.»
در محاصره کامل، کمکها چطور به دست مردم فلسطین میرسد؟وقتی نوار غزه در محاصره کامل لشکر یزید زمانه است که حتی ارسال آب و غذا به این منطقه را هم ممنوع کرده، طلاهای جمعآوری شده چطور به دست مردم فلسطین خواهد رسید؟ این سؤال محتملی است که ممکن است از طرف هر مخازبی مطرح شود. خانم خاکباز هم بر درستی این سؤال مهر تأیید میزند و در جواب میگوید: «کاملاً درست است. همه میدانیم در حال حاضر، غزه در محاصره است و امکان ارسال کمک به آنجا وجود ندارد. اما عقیده ما این است که کمک به غزه فقط ارسال خوراک و پوشاک برای خود مردم غزه نیست. کمک کردن به کسانی که دارند با دشمن صهیونیستی میجنگند، آن هم دشمنی که از هیچ جنایتی حتی بمباران بیمارستان ابایی ندارد هم، کمک به مردم غزه است؛ بنابراین کمکهای ما به احتمال بسیار قوی، به جبهه مقاومت ارسال میشود و برای تقویت توان نظامی آنها برای مقابله با دشمنان فلسطین هزینه خواهد شد. یعنی ممکن است گوشواره هرکدام از بچههای ما بشود یک موشک که بر سر کسانی که از هیچ ظلمی ابایی ندارند، شلیک شود. تقویت جبهه مقاومت، خواسته خود مردم غزه است، چون آنها مقاومت را از خودشان میدانند و حامی آن هستند.
طلای اهدایی یکی از بانوان هموطن به پویش «تمام عیار»
در پایان پویش تمام عیار، طلاهای اهدایی به مزایده گذاشته میشود و عواید حاصل از فروش آنها توسط معتمدین به دفتر رهبری تقدیم میشود برای ارسال به غزه. احتمالی هم مطرح شده مبنی بر اینکه در چند روز آینده قرار است کمکهای بشردوستانه ایران توسط یک فروند کشتی به غزه فرستاده شود. اگر انشاءالله این اتفاق بیفتد، احتمالاً خود ما بهطور مستقیم این کمکها را تقدیم خواهیم کرد. در غیر اینصورت، با اعتماد کامل، عواید حاصل از فروش طلاها را به دفتر رهبری خواهیم سپرد.»
یک بانوی هموطن، سکه طلای مهریه اش را به زنان فلسطینی اهدا کرده است
از طلای مهریه تا طلای جشن عبادت؛ هدیه زنان و دختران ایران به زنان فلسطیناما چه خبر از استقبال زنان ایران از پویش تمام عیار؟ تا این را میپرسم، لبخند شیرینی چاشنی کلمات خانم نماینده میشود و میگوید: «در ۴روزی که از شروع این پویش گذشته، با استقبال نسبتاً خوبی از طرف بانوان هموطن مواجه بودهایم. تا امروز طلاهای متنوعی شامل دو النگو، انگشتر، زنجیر، چندین سکه، چندین مورد پلاک بچگانه و... به دست ما رسیده که هرکدام داستان خاص خود را دارد. مثلاً یکی از خانمها در کنار عکس سکه ارسالیاش نوشته بود: «سکه مهریه من، تقدیم به مردم فلسطین». یا «محیا» خانم، دختر ۹ساله تهرانی، خودش تصمیم گرفته بود طلاهای هدیه جشن عبادتش را برای کمک به فلسطین بفرستد. خانم «میرخلقی» از اصفهان هم، انگشترش را به پویش تمام عیار و جبهه مقاومت تقدیم کرده بود.
البته در این مدت، ۶۰میلیون تومان هم به صورت نقدی به این پویش کمک شده. ترجیح و اولویت ما در پویش تمام عیار، اهدای طلاست، اما اگر برای کسی مقدور نیست، میتواند با کمک نقدی و از طریق شماره کارتی که در کانال تمام عیار اعلام شده هم، در این پویش مشارکت کند. یکی از موارد زیبای این کمکهای نقدی، از طرف هموطنی بود که همراه فیش ارسالیاش نوشته بود: «سود فروشگاه بنده در این چند روز که تماماً نذر کمک به جبهه مقاومت است، جهت خرید طلا برای پویش تمام عیار.»
زهرا خاکباز ضمن تقدیر از مشارکتکنندگان در پویش تمام عیار، از علاقهمندان درخواست میکند با توجه به اهمیت زمان در ارسال کمکها به جبهه مقاومت، برای شرکت در این پویش عجله کنند.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: پویش زنان ایرانی طلا غزه زنان فلسطین زنان فلسطینی زنان ایرانی مردم فلسطین پویش مقلوبه جبهه مقاومت مسجد الاقصی زهرا خاکباز برای کمک زنان ایران دو سال قبل جمع آوری برای ما روز ها طلا ها کمک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۳۴۵۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدن در دو نسخه؛ سرکوب زنان آمریکایی و حمایت از زنان ایرانی
وقوع رخدادهایی که در دانشگاهها اتفاق افتاد ۷ ماه پیش غیرقابل تصور بود، اینکه یک زن سفیدپوست آمریکایی، آن هم دانشگاهی، توسط دولتش که موعظه آزادی میکند و گزارشهای سالانه در مورد لزوم احترام کشورهای جهان به حقوق زنان منتشر میکند، تنها به دلیل بیان دیدگاههایش مورد ضرب و شتم قرار گیرد و بازداشت شود.
اما به باور ناظران و حتی مؤرخان و فیلسوفان «طوفان الاقصی» دژهای توهم انساندوستی و دموکراسی غرب را در هم کوبید و چهرهی واقعی آزادیها در آن را آشکار کرد.
دانشگاههای آمریکا ۱۸ آوریل جاری، موجی از اعتراضات گسترده علیه کمکهای مالی و تسلیحاتی واشنگتن به اسرائیل جهت نسلکشی فلسطینیها به دست رژیم صهیونیستی را کلید زدند که از ۷ اکتبر آغاز شده بود.
این اعتراضات خیلی زود دانشگاههای کلمبیا، اموری، نورث وسترن، جرج واشنگتن، جرج تاون، ییل، واشنگتن، کالیفرنیای جنوبی، هاروارد و دیگر مراکز و مؤسسات علمی و تحقیقاتی معروف ایالات متحده را فرا گرفت.
این اعتراضات به دانشگاههای داخل آمریکا ختم نشد، بلکه در راستای آن دانشگاههای استرالیا، کانادا و سپس فرانسه نیز در برگرفت. این درحالی است که خبرهایی از شعلهور شدن دامنه این اعتراضات در دیگر کشورهای غربی، به ویژه انگلیس به عنوان اولین حامی شکلگیری «اسرائیل» در سرزمینهای اشغالی فلسطین در سال ۱۹۴۸، نیز به گوش میرسد.
تا این لحظه تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه منجر به شهادت بیش از ۳۵ هزار فلسطینی شده است که بیشتر آنها را زنان و کودکان تشکیل میدهند. علاوه بر تخریب اکثر شبه کامل زیرساختها و مناطق مسکونی غزه.
شلاق کابوی آمریکایی
وقتی پلیس برای سرکوب دانشجویانی که حمایت مالی از نسلکشی را محکوم میکردند، وارد میدان شد، زنان را ضرب و شتم و آنها را به همراه صدها دانشجو و استاد بازداشت کرد.
در این ضرب و شتمها و بازداشتها حتی مدرک تحصیلی پرفسور «کارولین فولین»، استاد اقتصاد دانشگاه اموری نیز به دادش نرسید. دنیا فریادهایش را که میگفت: "من پروفسور هستم" و نالههایش زیر پای پلیس را شنید. صحنهای که یادآور قتل «جرج فلوید» سیاهپوست آمریکایی به دست پلیس بود.
با «جیل استاین» ۷۳ ساله، پزشک و کاندیدای ریاست جمهوری نیز اینگونه رفتار شد. پلیس وی را به دلیل شرکت در اعتراضات دانشگاه واشنگتن بازداشت کرد.
در صحنهای دیگر، یک پلیس کفشهای سنگین خود را بر گردن دختر جوانی فشار میدهد، چون میخواست کمک مالی دولتش به کشتار کودکان و زنان غزه متوقف شود.
مقابل این صحنههای خشونتآمیز، مردم اظهارات بایدن را به یاد میآورند که چگونه در آنها ظلم به زنان در ایران و سایر کشورهای جهان را محکوم میکرد.
بایدن در اظهاراتی گفته بود، زنان در ایران برای حق آزادی، آزادیبیان، تجمع و تظاهرات مبارزه میکنند و افزوده بود: «زنان در سراسر جهان تحت آزار و اذیت هستند. تهران باید به خشونت علیه شهروندانش پایان دهد.»
این تنها نسخه خارجی کابوی هشتاد ساله نیست که به خود اجازه میدهد، ارزشهایی، چون آزادی، همزیستی و تمدن را به ملتهایی صادر کند که از نخستین سپیدهدم تاریخ، تمدنساز بودهاند.
در نسخه داخلی، کابوی هشتاد ساله به شهروندانش به ویژه زنان، اجازه میدهد، فقط در مسائلی، چون بیکاری، سقط جنین، مهاجرت، * و تراجنسیتی اظهارنظر و تظاهرات کنند و هرگز اجازه ندارند، از خطوط قرمز عبور و برادر بزرگتر را عصبانی کنند.
شخصیتهای اورول
برادر بزرگتری که «جورج اورول» در رمانش «قلعه حیوانات» (۱۹۸۴) پیشبینی کرد، کسی جز «بنیامین نتانیاهو»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی نیست که از دور تمام رخدادهای جاری در واشنگتن و دیگر شهرهای آمریکا را زیر نظر دارد و نظر خود را بر آنها در کشوری تحمیل میکند که از آن به عنوان بهشت آزادیها یاد میشد.
از آنجایی که هدف جنبش دانشجویی رهایی از سلطه برادر بزرگ است، لذا لازم بود، «وینستون اسمیت» قهرمان، نقش خود را در هدف قرار دادن مراکز فکری، فرهنگی، مدنی و به طور کلی علمی ایفا کند تا آگاهی و بیداری از این مراکز به جامعه آمریکا و از آنجا به افکار عمومی جهان درز پیدا نکند تا مبادا پایههای تجاوز، بیعدالتی و فساد در جهان متزلزل شود.
به همین دلیل، بایدن به پلیس و گارد ملی اجازه میدهد تا زنانی که علیه ظلم برادر بزرگتر در اسرائیل قیام میکنند، را ضرب و شتم کنند و خود به حمایتهای مالی و تسلیحاتیش از «اسرائیل» ادامه میدهد، حتی اگر همه مردم آمریکا از جمله یهودیان، از وی متنفر باشند.
در این راستا، هفته گذشته رئیس جمهور آمریکا با کمک مالی ۲۶ میلیارد دلاری به «اسرائیل» برای ادامه جنگش در نوار غزه موافقت کرد و متعهد شد که همچنان به حمایتهایش جهت تأمین و تضمین امنیت و برتری این رژیم بر همسایگانش ادامه دهد.
به تبعیت از بایدن، بلینکن و کربی نیز نقش روزانه خود را ایفا و هر روز تأکید میکنند که «اسرائیل» مرتکب نسلکشی نشده، غیرنظامیان را هدف قرار نداده و قوانین بینالمللی را نقض نکرده است. آنها اصرار دارند، حقایقی که با تمام جزئیات آن در رسانههای دنیا پخش میشود و میلیاردها نفر در سراسر جهان آنها مشاهده میکنند، دروغی بیش نیست.
وحشتناکترین کابوس.. مرحلهای بیمانند در تاریخ
با همه اینها، «مازن النجار»، نویسنده و خبرنگار شبکه «الجزیره» بر این باور است، خیزش دانشگاههای آمریکا مرحلهای منحصربهفرد «در مبارزه فرهنگی با نظام سلطه امپریالیستی» است. این خیزش «برخی پیوندهای این نظام را گسسته و الهامبخش بسیاری از مردم دنیا شد و پیشروی آنها افقهای انسانی، معنوی و اخلاقی جدیدی گشود.»
النجار در مقالهای در شبکه الجزیره نوشت: «آنچه در دانشگاههای آمریکا اتفاق میافتد به وحشتناکترین کابوس صهیونیستها تبدیل شده است. این اعتراضات، چیزی جز مشروعیتزدایی از "اسرائیل" و رسواکردن اخلاقی آن، بهویژه در میان نسلهای جوان غرب نیست. نباید فراموش کرد که هم اکنون این احتمال به شدت مطرح است که این خیزشها و تظاهراتها توسط نسل جدیدی از یهودیان در غرب رهبری شود. نسلی که اگرچه در خانوادههای ریشهدار یهودی و حتی صهیونیستی بزرگ شدهاند، اما روایت صهیونیسم جهانی را تکذیب میکنند و به دنبال حقیقت و عدالت هستند».
«عمار علی حسن»، پژوهشگر و جامعهشناس جهان عرب نیز میگوید: «با گذشت زمان، جوانان در غرب محدودیتهایی که شهروندان کشورهایشان درباره اسرائیل وضعشده را در هم میشکنند، محدودیتهایی که برای چندین دهه برای آنها اعمال شده و حالا متوجه شدهاند، همه پوچ و ناحق هستند.»
و چه بسا شاهد تحقق خیلی زود این گفته «کریس هگز»، نویسنده و خبرنگار نظامی آمریکایی باشیم که در یکی از گزارشهای خود خاطرنشان کرد: «دانشجویان آمریکایی که در میان آنها بسیاری از یهودیان نیز مشاهده میشوند، در خیزش خود شجاعت اخلاقی و جسمی بسیاری نشان دادند. این خیزش را چیزی جز شکست فاحش نخبگان و نهادهای حاکم نیست. خیزشی که خواستهاش توقف بزرگترین جنایت یعنی نسلکشی است.»
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی